нѐ (зам.) - забере (гл.)

Нѐ забраа вака, ко вие што ги терате овцине.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
– „Ете како: откога влеговме в гемија во Солун, кога нѐ забра еден силен ветар, та кога ја спотераа талазите гемијата, една недела што ја носи силно морето и на неделата кога ја удри од едни спили, парче по парче се стори и за касметот мој ме исфрли на една штица морето на суво.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Нивната извидница и стража предвреме нѐ откри и нѐ забраа со камења низ потокот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)