нѐ (зам.) - гушка (гл.)

Грлото ѝ е полно со солзи, па не може ништо да ни рече: нѐ стиска и нѐ гушка.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Над училишната врата се вееше знамето, издупено од куршуми и влеваше леснина и радост во душата: слободата довтасала веќе, па еве ја, еве ја овде меѓу нас, нѐ гушка, нѐ милува и го брани ова делче од просторот слободно да дише ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)