нѐ (зам.) - вовлекува (гл.)

Таа понекогаш нѐ вовлекува да делуваме на начин кој сѐ уште не е анализиран како нешто што ние го правиме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Не би го виделе волшебниот свет на говедцата глувците Толосите мачките рибите Крблите, но можеби би слушнале одредено чкрипење на нашата рскава линија која бавно, како цвет-месождер, и ветвејќи се, нѐ вовлекува во закривеност што сосема наликува на една софистицирана црна дупка.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)