Дотогаш, не нѐ беше кренал повисоко.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
16. А ние дојдовме предоцна во Константинопол, оти времето нѐ беше претекнало.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Го претепа, и јас и Земанек го изнесовме од училиштето (подоцна Фисот беше сменет поради тоа и доби укор пред исклучување и од Партијата, но веќе сѐ беше готово, оти Лудвик веќе нѐ беше напуштил); тој го замоли Земанека да претрча до кај него дома, да му земе една торба со алишта и да му го донесе саксофонот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Имаше во сето тоа нешто како подвижништво, еден вид одмазда кон надоврешниот свет, кон оние кои нѐ беа повредиле, кон оние надвор, како што се велеше тоа во циркускиот сленг.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)