— Кога велиш ти и ние ќе велиме, кога ќе велиме ние и ти ќе велиш.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Така, веднаш се гледа каде завршуваме ние и каде започнува сето останато. okno.mk | Margina #3 [1994] 55
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
И не самата таа за себе, туку како ја гледаме ние и како живееме со неа.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ќе помолчиме ние и пак ќе се спречкаме: — Ќе нѐ стават на ортома... — Не бре, ќе нѐ пукаат...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
1. ВИСТИНАТА Е СВЕТЛИНА НА ДУХОТ - затоа ли ние и не си гледаме в очи, добро е што уште нѐ служи бар слухот: слушаме грамофонски, не надгробни плочи...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Потоа рече господ: да создадеме човек по своја лика-прилика како што сме ние и кој ќе биде господар на риби морски и птици небески и на животни од сета земја и на ѕверови што се движат по земјата ...
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Не беше ли така кажано во Библијата што мајчето Минадора ни ја читаше еднаш во годината?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Ако не го фатиме твојот имењак, и ние и нашиот добиток ќе ги оставиме коските во пустинава.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Онисифор Проказник: „Што да сторам?“ „Поведи нѐ“ рече Борис Калпак.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Честопати се прашувам: од што ли излеговме ние и што ни остана како наследство?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Се плашиме да не задоцниме, па се туркаме, и други! се плашат да не задоцнат па и тие се туркаат и еве причина да бидеме лоши и ние и тие околу нас.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Сета ноќ ние и други добро организирани групи фрлавме лиснати гранчиња за козите и храна за Чанга.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Весниците го фалеа тој изум: таа кондензирана пареа – објаснуваа – спречува работниците, на врвот од воздушната структура, да ја видат бездната под нив; а тоа ја спречува вртоглавицата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Од сите нив излегуваше густа пареа која, малку по малку, формира облак кој рееше неподвижен, не поместувајќи се ни нагоре ни надолу, а во внатрешноста на тој голем памучен чадор, ние и понатаму продолжувавме да работиме.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Поради нив, ние и станавме емигранти.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Море, мајката, си велиме ние и тогаш малку подзапираат офкањата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Каде, кај виде, велиме ние и се собираме околу Давидета Недолетниот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Може вака, треба да угасне племето наше, велиме ние и гледаме надолу кон чадот што се крева зад буките.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Е, ајде, велиме ние и стануваме. Така со ред.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И ќе пиеме ние и ќе нагаѓаме кога ќе заврши војната.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)