Поучете не пак вие, стари, сте здрели луѓе, да не а оцапаме ние сега, макар да не сме и ние толку зелени. Co ова Доста го заврши разговорот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Зимата помина... - Зарем ние толку време го чувавме и сега да го избркаме, - ја извртуваше работата Благица.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Зошто сме ние толку гладни и бевме многу тивко тажни песни!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Татко, кажи ми, вистина ли е дека сите луѓе, во сите земји имаат леб, надежи и национална химна.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ами ако ние толку многу плачиме за љубовниците, тогаш што остана да прават за мажите си кога ќе си најдат друга, ами за нас девојките не е оправдано ни солза да пуштиме.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)