Толку случајно згаснуваа што ни највидовитите не можеа да го предвидат она што ние обично го нарекувавме патека на смртта“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Бидејќи секогаш кога тате од пат ќе се вратеше куќата се полнеше со луѓе, ние обично подарокот го добивме утредента рано.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)