Знаеш, како пловење на риба; таа со секое движење создава десетици водени форми низ тие бескрајно ситни бранувања, но таа тоа не го гледа, ко и ние целиов хаос од честички во кој сме.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
На одење дома, откако го вративме мотоциклот, Земанек купи шише вино и ние цела ноќ пиевме и разговаравме.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)