ние (зам.) - возрасен (прид.)

Тие го толкуваат она што е оригинално „дадено”, на начини кои ние возрасните некогаш сме ги употребувале, но сме ги заборавиле.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Честопати ние возрасните, ние родителите за глава се фаќаме кога ќе ни се натрупаат такви грижи.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Децата бучно купуваа сладолед, газдата, Албанец, ги претресуваше топките сладолед не симнувајќи го погледот од екранот, а ние возрасните стоевме залепени еден до друг, хипнотизирани од црно-белата слика.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
А, кој се претвора во уво кога ние возрасните разговараме и сака сè да чуе и сè да разбере? – продолжуваше да ги реди карактеристиките на „среќните дебили” татко ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Огне е таков, јас не сум – пак се побунив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ние, ние возрасните, драги мои.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)