Востанието ни покажа оти ние Македонците не можеме да очекуваме помош од никоја од балканските државички, оти решението на нашето прашање е сето во рацете на големите сили и затоа нам и не ни треба да ги соединуваме и да ги замешуваме нашите интереси со чии и да се словенски интереси на Балканскиот Полуостров.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Овој површен поглед врз историјата на Македонија ми се чини не само што покажува дека ние Македонците си имаме своја историја и дека сме народ чии судбини се развивале во врска со судбините на другите соседни нам народи, но и дека има во нашата историја многу самобитно и своеобразно, како што е, да речеме, самостојната Охридска архиепископија со нејзиното работење полето на народното просветување.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Освен нив, важен фактор се јавуваме само ние Македонците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
За да се достигне таа цел требало да се состави одделно друштво од лица за кои изучувањето на Македонија во етнографски, географски и историски однос има првостепено значење; а такви лица сме ние Македонците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Не еднаш Русија ни има речено оти таа не ќе пролее ни една капка крв и не ќе ни даде ни најмала материјална помош ако ние Македонците подигнеме востание.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Бугарите можеби ќе речат оти новата словенска народност со свој литературен јазик ќе биде пак бугарска, само со друго име. 138 Ние Македонците, се разбира, нема да имаме ништо не само против Бугарите ако нѐ признаат нас за Бугари, но и против Србо-Хрватите, ако последниве не признаваат нас за чисти Срби или Хрвати.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Името Бугарин во Македонија сега нема место, зашто веќе цели 25 години како живееме ние Македонците одделен живот од Бугарите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Дали ние Македонците /Словените/ во таков случај ќе можеме да се поздравиме со успех? Мислам, не.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Кој плаќа сега за поведението и грешките на Бугарите, ако не ние Македонците?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ние Македонците умееме, ќе можеме да влеземе низ таа врата – ако треба со заби ќе ја отвориме, со остоумноста наша, така што рацете и нозете треба многу малце да сработат, како послушни извршители, активиртаниза целосно дејствување во овој меѓу – период.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Ако таа може да задржи насмевка по онаква бурна биографија - кои сме па ние Македонците да бидеме намќори?
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Ама, времињава не се арни, Томе, гледај шо се случува прво низ цела Европа, а и ние македонците тука од војни, ропства и поделби глава не можиме да крениме.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Пред тоа, некој кој го заменили со Тодор Живков си потпишале некој договор сите ние Македонците да сме се преселиле во Бугарија. Отидоа некои и брзо се разочараа.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)