А бидејќи власта нам не ни оди од рака, ние ве молиме, господа, странци, дојдете да ни помогнете!
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ете за пример. Дојдоа Италијанците и ни рекоа: сега ние ве ослободивме и можете слободно да си зборувате на вашиот јазик, да си пеете и да си играте.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Меките образи на дедото пламнуват како да си гите веѓи во тежок јазол, се мурти: - Ете, вели, - ние ве раѓаме, вие ни судите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тогаш зошто велите дека ние ве пцуеме и дека не одговараме на вашите факти?
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Творештвото во науката и уметноста ни останува нам.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)