ние (зам.) - стои (гл.)

Доксим Тренчески ја фрли корупката од тиквата, се почеша под капата и слезе долу, во ќеварот. Ние стоиме, чекаме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Првин дојдоа само десетина души, вели Николе Валавичарот и почнаа да бараат ракија, и ние им донесовме ракија и, заколете десет кокошки, велат, за секој по една, си ја редат, и ајде и кокошките им донесовме, им ги натокмивме на трпезите црквински и тие јадат, гнетат, а ние стоиме на страна и гледаме, и среде јадењето некаде под црквата квикна прасе, а, овие ќе колат и прасе, вели старшијата, прасето нека го за вечера, вели,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ние стоевме, наслушнувајќи. Одеднаш зад нас чувме чекори.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ние стоиме, а од реката крекаат некои жаби.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сите одбираат нешто, превртуваат, пребаруваат. Ние стоиме и гледаме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)