Тука ги најде и остатоците од едно старо седело и огнето од нив сосема порасте, така што сега веќе можеше да му го стави и најсуровиот прат, што го скрши околу себе.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Меѓу сите нив сосема на крајот го виде ангелот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Со нив сосема сум раскрстила.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Му пречеа оние две џишки од цигарите, што тлееја на креветот. Понекогаш тие така се зажаруваа, што темничината во собичката стануваше од нив сосема црвена. После тие пак продолжуваа само да тлеат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)