Нивните движења фрлале зад нив црн синџир ѓаволски сенки што се во непрекинат напор да се исправат и да се испреплеткаат до уништување по кое на земјата ќе останат само црни и безначајни парчиња кожа на една дива и неповторлива ноќ.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Како да ги гледав врз нив црните фрески на судбината.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Луѓето од дружината седеле во круг со лице кон огнот, без пречкање и без ракиска подбивност.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)