Напред одеше стариот Карче со Пандета, а по нив мајката меѓу двајцата помали синови.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Го топореше пред нив мајката Перса своето насмеано лице во исто време збунувајќи ги со зборовите дека по многу години пак ѝ даруваат ќерка, нешто што не му одмина на Атанаса, нешто што ќе го прибележи во својата тетратка за подоцна да бара одговор.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)