нив (зам.) - паѓа (гл.)

- Веднаш потоа неколку слични или наполно исти гласови да ја повторат таа самоучка и во тој миг измислена молитва или трепетливо каење пред суровоста на искушенијата - Господи, не заборавај нѐ, - и часкум им се сторило дека врз нив паѓа млака светлост, чудотворен оклоп на нивните верувања.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ако не нè префрлате во Албанија што ќе биде со нас? (Ќе видиме; мораме да ве спасуваме...) Како? (Има наредба: кој може, кој е поздрав, треба да тргне пеш преку Косово...) Се оди прекутрупа, низ нивје, низ кални патишта, непријателот опсипува со гранати; една од нив паѓа близу, ја затресува земјата, ја откорнува и го покрива Трајана.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ненадејно еден глас чудно издупчен од ветар и од уплав, и пак со дива вера во себе, брзо, побрзо отколку што може да се изговори, рекол - Господи, не заборавај нѐ!
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)