Смеата поминува и на нив двете, а откако убаво ќе се изнасмеат одеднаш ќе молкнат како да се пресечени од нешто.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Најпосле, таа не може да им се меша, тој навистина е во поодминати години, ама уште во Гаково покажа дека може да се грижи за нив двете, за Добра и за Ленче.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Додека малечкото ќумбенце буботеше со сите сили за да ги одбрани нив двете од студот, додека малечкото усте бледо ја осветлуваше просторијата, Чана го измолкна писмото од пазувата Мајко, ја глеј шо ми дујде уд Пелагија! и го префрла од рака во рака.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Наместо одговор Пелагија кон нив двете испрати широка и блага насмевка.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)