Во тоа време Митра ја гледаше што прави, и кога почна да плете поарно од неа, си рече во себе: „Море, орјатката една, ваа пофарк ќе излезе од сете нашинцки невести!“, — но ништо нејзе не ѝ рече, само ја охрабри.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Му расправи на Адема, дека Толе секое идење ѝ удира по сто оки ќотек, а кај оди, што работи, ништо нејзе не ѝ кажува ниту пак ѝ остава нешто за децата, та веќе налет за неа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Девојката што беше крај неа ја сметаше како едно од своите растенија, и се чувствуваше мизерно и фрустрирано, зашто нејзе не можеше да ѝ помогне како што можеше да им помогне на своите растенија.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
„Едо, ципурата е најдобрата риба!“ вели Летка, а нејзе не може да не ѝ се верува за сѐ што има врска со задоволствата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
И натаму во животот имав такви ситуации во кои се убедував дека власта ја интересира само едно исто прашање: кој е автор на текстовите кои нејзе не ѝ се допаѓаат, и кој е тој што се осмелил.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Не грижете се, знае Јана дека сакам да ја поттикнам! Нејзе не ѝ пречат опомените.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Дора многу се налути затоа што мислеше дека нејзе не ѝ се допаѓа Огнен.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Ете, исто страда и Роса, ама нејзе не ѝ здравееше од тој лек. Башка кожа, друга мрша...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Јас си ја скрив главата во скутот и ми дојде да ѝ завидам дека нејзе не ѝ се врати Мирче, стопанот нејзин.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)