Правиме заштитна грамада. Нешто како ѕид, браник, засолниште.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ама, многу борци добиваа нешто како епилепсија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Имаме и телевој, нешто како инка, за да не ти се растура гласот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нешто како кокошкино слепило...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нешто како парализа, којзнае од што.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нешто како помошник сметководител на сите мензи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Почнав одново да каш-лам, да замалувам и на жената ѝ дојде нешто како криво.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сета сум сневидена, цела снага ми трпне од нешто како страв и умора.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А нешто како широк оган им ги ламушка вршките и се држи за дрвјата, не се попушта. Се шета по дрвјата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Стасавме некако до тоа. Лазаретот што го викаат. Нешто како болница. Во Сива Вода, место викано беше. Близу до Битола.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Не знам дали две години имаше: го нафатија некои мозолчиња, на слапој му се нафрлија, нешто како сипаници.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)