нешто (зам.) - кој (зам.)

Чек. Фрлениот конец. Мона Лиза. Музичките ноти извадени од шапка. Стакло. Сликата на пушки- играчки. Нештата кои ги наоѓаше. Значи, сѐ што се гледа, секој објект, заедно со процесот на гледање во него, е Дишан.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Се сеќавам, еднаш во Десеттата улица дојде и седна покрај мене, велејќи: „Да разговараме“; и, се разбира, тоа не го сторивме.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Книжевната теорија овој поим го презела од нордиската јазична и културна традиција, каде што со него се означуваат нештата кои изворно опстојуваат во различните преданија, фамилијарни или национални, а се чуваат така што постојано се кажуваат односно раскажуваат.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не знам треба ли тоа домашно воспитание да го детерминирам како патријархално (типично балканско...) и да го појаснувам најпрвин преку вашиот фамилијарен егзилантско-емигрантски фатум, кој нели неминовно ве упатувал едни кон други, бидејќи само така сте можеле ем да се чувствувате колку-толку безбедни, ем да опстанете во пустите туѓи куќи, туѓи јазици, туѓи градови (улици, институции, инстанци...) што везден сте морале да ги (п)освојувате...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ќе умрат ли во тишината нештата кои биле.. Ќе го снема ли гласот, ликот...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Тие настани најчесто се селектираат така што преку нив треба да се бележи севкупната судбина на едно семејство, што служи како пример за начин на живеење во рамките на животот на еден цел народ (Solar, 2006: 262).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)