нечиј (зам.) - сопствен (прид.)

„Феминизам“ го нарекувам движењето кое се бори да ги измени вредностите припишани на, и претставите направени од “жена” во подолгиот историски период на патријархална историја, исто како и во подлабокото време од нечиј сопствен идентитет.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Операциите на кои алудирав се однесуваат на нечие сопствено искуство.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Оваа временска единица е лична мерка која проистекува нечиј сопствен телесен ритам: работата на срцето, дишењето, или други физиолошки феномени.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Желбата го минува прагот кој го наметнува прин­ци­пот на задоволство и се позиционира во однос на лимитот, границата што ја пронаоѓа и препознава, а самата релација спрема таа граница ја одржува како таква.5 Една од елементарните шеми во психоанализата на Жак Лакан претставува кружницата на задоволство, но прекината со она што во неговата алгебра се нарекува објет петит а.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
4 На тој начин, преку еден „перверзен“ пат се стига и до поимот уживање, и тоа воопштено речено, така што се открива смртта во задоволството кое во основа „го лимитира полето на човечките можности“ и чијшто принцип е „принципот на хомеостаза“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)