нечиј (зам.) - пазува (имн.)

Квечерина над градот Ветарот змиулесто се влечеше, вртејќи се околу нив, полн со своето клопче змии, стерелечки настроени да се проврат во нечија пазува, каде што би го разлеале својот студ.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)