нечиј (зам.) - гумно (имн.)

Тој немаше ореол, немаше боженствена кроткост, ниту небеска тајновитост, туку како да беше насликан или, поточно, доведен од некое блиско село, од нечија нива, од нечие гумно.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)