Рогуш, како некое куче, веднаш стрча по него.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
- Пак некое куче- рече дедо Стефан и ме прати да отрчам на спротивниот рид да им дадам знак на тамошните овчари.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Тој ум бил да се напраи кротка пред чоеко, коа ќе дојдел да ја вади од стапицата, и да се гала - како што се гала некое куче.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Некое куче нѐ подлавнува, петлите кукурикаат по плотовите, сѐ околу нас пее. „Околу Ѓурѓовден, велеше мајка, секое дрво знае да пее и секое дрво да се радува.“
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Оторбешено седнат на дното на ровот, на сувата, прашлива црвеница, со нозете расчекорено испружени вдолж пред него, Шишман или копаше со петицата или со нокти чепкаше пред себе како некое куче што готви криење на коска.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)