Лаже, велат некои комити застанати зад Германците.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Божем некои комити ноќевале во нивните трла некоја ноќ порано а тие не пријавиле на власта.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
И кога Крсте Младенов Акиноски стана глава на клонот на Акиноските што остана да живее на Имотот, односно на сираците Младенови и Спасиини, за да има кој да се грижи за нив, си донесе жена, некоја комитка, Султана по име, од костурските села, каде што комитуваа со братучедот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И навистина, преку зимата не се покажа потреба да бркаат некој комита.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Кој можеше да се скрие од толку аскер во секое село кога земјата е посипана со бело брашно“?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Тоа бил некој комита! - рече инженерот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)