Иако по улицата минуваа пајтони, чези и по некој автомобил, отсекаде доаѓаа цветни мириси, се допираа, вмешуваа, ширеа, опиваа и продолжуваа, а појот на птиците ги следеше и го украсуваше тоа славје на природата кое насекаде силно тропотеше – славјето на пролетта.
               
             
           
            
            
              „Белиот јоргован“
               од Хајди Елзесер 
              (2012)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  „Многу ви благодарам“, рече Кате, „можело да заталка подалеку или да го згази некое авто.
               
             
           
            
            
              „Клучарчиња“
               од Бистрица Миркуловска 
              (1992)