некаков (зам.) - потаен (прид.)

Водите удираа првин во стените на едниот рид, потоа во другиот, од што постојано се слушаше некакво чудно шумолење, некаков потаен говор.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Одеше, работеше, живееше, но се без ќеиф, со тага, со болка на душата, со безгранична омраза и некаква потајна надеж дека ќе дојде време да излезе од оваа тешка своја положба.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сите одеа замислени, но со исправени глави и некаква потајна надеж во себе.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)