ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Тие размислувања укажуваат на предноста на замислата над реалноста, како и на фактот дека 170 okno.mk секој дизајнерски зафат се однесува на претходниот дизајн на структурата, па никако не би можело да се зборува за оригинал, туку повеќе за некаков тип редизајн. в) Вирилио (Virilio) И Пол Вирилио стига до дијагнозата што зборува за „крајот на историјата”.

Но постои, меѓутоа, во сциентизмот, ако не дури и во науката, донекаде наивна верба во некаков тип на транспарентност на јазикот, во некоја форма на вештачки јазик, во некој вид на апсолутен конвенционализам или апсолутна формализација на јазикот, на која може да се редуцира она што му е својствено на природниот јазик.

На курсевите на Браун универзитетот, низ некаков тип на колективна игра, дефинирани се следните жанрови на оваа литература која сѐ уште е во развој: географски втемеленото раскажување (како: “нашиот град”); “одберете ја сопствената авантура”; пародии на класиците; просторни поеми; интерактивна комедија; метаморфични соништа;нерешени тајни на убиства; подвижни комични книги, итн. okno.mk | Margina #1 [1994] 71

Тој збор значи исто така љубопитност, еден од најсилните пориви на сите маниристи, кои ги презираат класичните мудреци, ја фалат adiaphora-та, сето она што нѐ воздигнува и вџашува и што не ја забранува љубопитноста; со еден збор - модерното. Bracelli Margina #26-28 [1995] | okno.mk 183 okno.mk | Margina #26-28 [1995] 184 Margina #26-28 [1995] | okno.mk 185 СЛИКИ-МАШИНИ Инструменти на крајната неприродност Дека машината е некаков тип на човекова протеза, дека од таа човекова способност за произведување на машини-протези не мораат да настанат само чудесии (meravi- glia) или резултати на некаква разонода, туку настанува еден “нов”, самостоен свет на машини, “вештачки” свет на техниката меѓу човекот и природата, се насетувало уште во 16-иот век, наспроти “магичните” фантазии.

Господине Станковски, дали ви пречи што ја разбивате рамнодушноста на луѓето, или токму тоа е некаков тип на мисија?

Во некаков тип на орман (отворен за апаратурата да биде дидактички пристапна) над осликаниот валјак стои огледало.

Затоа тој создаде нов тип на математика, топологијата, која е некаков тип геометрија што се бави со постојаностите и врските меѓу променливите величини.

Најновово творештво ми е некаков тип рециклирање, некаква „пренамена” на веќе употребени, главно стари предмети, им го менувам контекстот, но не драстично како Дишан, на пример, туку, така, камелеонски, одвај видливо, некакви аранжмани што ја вклучуваат и димензијата на мирисот. 82 Margina #22 [1995] | okno.mk

Во оваа прилика би сакале да посочиме и на уште еден македонски уметник кој во сферата на ликовното творештво е некаков тип на "манирист", но и многу повеќе од тоа, што фино го покажува и изложбата "9 1/2" во МСУ, кадешто делата на Ацо Станковски (за него станува збор), со својата "моќ за комбинирање" и со големата сликарска вештина (толку нетипична за нашиве простори) оставија апсолутно супериорен впечаток.

Каталепсии или некакви типови сомнамбулизам во одредени периоди постојат речиси во сите животи.

Не поради тоа што тој „страдал” од тоа, туку затоа што ги „улови” знаците на тој феномен и создаде изворна слика, правејќи од договорот еден темелен знак и поврзувајќи го мазохистичкото однесување со положбата на етничките малцинства и со улогата на жените во тие малцинства: мазохизмот така станува чин на отпор, неодвоив од некаков тип на духовитост на малцинствата.

Станува збор за некаков тип на несреќа, но потполно различна несреќа.

Телото е растргнато и На сличен начин, телевизијата првенствено дезорганизирано. била замислена како некаков тип телескоп, а не за емитување.

Човекот сега може да се промени во некаков тип на дух кој води љубов на дистанца.

Сликата на Дикинсон е портрет на вонземјанин, настанат според упатствата на оние коишто ја имале таа привилегија тие суштества да ги видат во живо.

Така, оваа слика е некаков тип „омаж“ на полицискиот портретист којшто прави фото-робот.

И така, Џон се соочувал со тешка битка во обидот да си ги завери мажествените исправи, па му требала сета помош што може да ја присобере, а која мојот скандалозен предмет баш и не му ја давал. (Можеби вреди во врска со ова и да се каже дека за мојот предмет никогаш не сум добил приговори од геј-мажи што се гордеат со својата флагрантна женственост и што се исплашиле дека тоа што во описот на предметот ја спомнувам „мускул-културата“ може да наведе некого по грешка да мисли дека и тие се некакви типови што се носат војнички или дека се некакви забегани фитнес-отоци во тренерки, кои обожаваат тимски спортови и немаат никаква смисла за духовит збор.) ‌Главната причина поради која не би било мудро да се отфрлат приговорите на Џон со некаква праведничка самозадоволност или со некаква покровителска надменост е што на тој начин би се потценила нивната политичка моќ и би се превидело дека се втемелени во еден конкретен спој на општествени и историски настани, за кои, всушност, даваат важно и корисно навестување.

ПРИЗНАВАМ: Призрак п. Сенка е некаков тип на „Постмодернизам за деца”, тука некаде покрај, или во едно искривено огледало соочувајќи се со оној „Постмодернизам за деца” на Лиотар, обидувајќи се да биде една сублимирана реакција на него.

И пар поуки за одвратните идеалисти и моралисти: Скромност значи чувство за време, за слоеви; колажот, или овој тип на еден мултимедијален палимпсест (каков што е П.п. С.) значи дијалог, значи проценка на контекстот кој подложи на понатамошни безбројни холистички поместувања...

Имено, Крлежа е за Кравар некаков тип на неосвестен граѓански либерал.

Од време на време мислам дека е така, но чувствувам како да ми бил доверен некаков тип на источњачка мистерија, светиња на некој страшен бог, па ме обзема чувство на лична недостојност за она што е моја суштина.

Таквата визија содржи “негативен” аспект, врзан за “минималистичкиот простор на опстанок”, како и “позитивен” аспект, во кој повторно се воведува некаков тип трансценденција и чувството “дека се почнува од почеток, од нула, вклучувајќи ја тука и реконструкцијата на јазикот и комуницирањето” (Ричард Фалк).

Посебно вулгарно во ова самосоголување на Ласиќ е што овој најславен крлежолог тоа го прави со самиот Крлежа - го понижува на некаков тип на Иван Аралица (на Јосип Броз), исто онака како што и денешниот најпознат претседателов интелектуален советник Аралица го претвора во Мирослав Крлежа (на Фрањо Туѓман).

Прва карактеристика на тие искуства беше некаков тип на психијатриска емпатија со оние кои сочувствуваат, без оглед дали сочувствувањето е изразено или не.