Еден ден додека се печеше на сонцето потпрен со грбот на колипката и дремеше, чу плискање на весла и доаѓање на чун; потоа виде како низ трските се пробива кон него некаква жена облечена во црно.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Го повика рабинот и му рече дека меѓу луѓето се говори дека син му во градот се сретнува со некаква жена, која згора на сè не е и правоверна.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
- Пак сам говореше. Спомена некаква жена.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Влегоа уште два-тројца, кални до коленици, и со нив се крена таму уште поголема врева, смеа и карање. Некаква жена таму наплатуваше.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)