него (зам.) - секогаш (прил.)

Покрај величањето на животната енергија, мислам дека кај него секогаш е при­сутна и преокупираност со смртта; постои ли врска со Хајдегер во оваа смисла?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мислам дека немаше директно учење туку размена со другите мислители.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој секогаш сакаше да ги активира двата енергетски извора, дури и во неговите скулптури и инсталации.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во првите денови некои од кучињата го гледаа душмански, непријателски како да им е тој виновен што се затворени овде, терајќи инает и 'ржејќи на него секогаш кога ќе го видеа каде што им носи храна или им го чисти изметот со лопатата или ги носи под тушот или во кадата на бањање, при што Богдан трепереше од страв да не го каснат; имаше и такви што беа кротки како јагниња, кои му се умилкуваа и го лижеа по рацете или му легнуваа да ги погали со раката, да си поиграат со него.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Кон него таа повеќе изразуваше стравопочит (тоа можеше и да се глуми) отколку искрени интимни чувства, но со благодарност кон него секогаш беа исполнети нејзината душа и нејзината уста од која можеа да се чујат најубави зборови за сè што тој направи таа да се вклучи меѓу неколкумината соработници со врвушката на Центарот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Какви и колку, никој не знае, ама тие што ретко одат дома кај него секогаш го наоѓале крај огништето со отворена книга, а сега в црква почна и јавно да ги чита на пангарот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Потоа, со домислување, се обидувам да ја преведам: Ако е тоа Рамос, а не некој друг лекар, со него секогаш можев да се договорам.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Со него секогаш можеше да помине неколку убави часови, да чуе од него нешто интересно, нешто ново можеби, зашто во планината сѐ течеше бавно и спокојно, нови беа само деновите што се нижат, времињата што се менуваат.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тони имаше испржено прекрасна риба со мали златни точки по грбот и нè почесто со кока-кола која кај него секогаш се наоѓа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Инаку, пред тоа јас за него секогаш бев - ништо. Малечок...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Признавам, убаво ми беше додека Љупчо така ми зборуваше пред другарите.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Требало главата да ми ја расчука, па да ме почитува.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не ќе мораме да мислиме на него секогаш кога Јупитер или Сатурн или Марс ќе го осветлат вечерното небо Беше тоа нешто друго.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)