„Но вие пишувате на него многу добро“, рече О'Брајан.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Модрата челуст на мракот е безгласна, под влажните покриви на куќите болуваа од жед по него многу девојки со топла кожа.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Рицман е силен. Го симнува кловновскиот минијатурен цилиндар од своето голо теме и вади од него многу шишиња.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
— Вие го злоупотребувате нашето гостопримство... — За него многу ви фала.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го носел и својот маузер, за него многу прикажуваа во селото, Змејко знаеше само за фишеците од таа пушка, што ги наоѓаше по мутлите од старата куќа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- Палјачово не ја разжали сенката, - рече Карамба-Барамба чувствувајќи дека тој палјачо ни него многу не го разжалува.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Божем си имал анумка, некое младо девојче, сето во свила го облекувал, го мазнел, како кукла го дотерувал, но еднаш, свртувајќи се во сонот толку лошо го притиснал со својот голем стомав што душата му излетала наеднаш; не втасало кутрото девојче дури ни да писне.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Мислам оти сите го почитуваа. Само снаата на Дукови, којзнае од кои причини, измисли за него многу срамна работа.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Борко се обидува да ми ги разложи размислувањата во врска со една според него многу интересна појава.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)