Наутро, таа ги криеше од него очите, сцрвени од плачење.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ами тие лекари, таму по болниците, немаат очи? - прашува, ококорувајќи во него очи и додава: - Аре, навистина ти велам, скоро со отворени рани ми ги пратија.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Наутро, таа ги криеше од него очите, вцрвени од плачење.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)