Некаде по 23:00 часот јас објавив дека ќе си одам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Ја одмеркав кратко и ѝ одговорив: - Не вреди, тој е студент, за него ние сме „мрсулки” и „мочли” – а во себе си реков: Па, тебе ќе те запознавам, погледни се каква си, знаеш ли ти каков е брат ми и какви девојки се вртат околу него?!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Лебот наш насушни даеш нам днес и остаци нам долги наши јако и ми остављаем должникам наши и не воведи нас во искушение туку избави не од лукаваго!’’ - Амин – рече на крајот Петре и почна да се крсти и по него ние, секој по трипати.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Со него ние сакавме да им покажеме на Русите оти кај нас во Македонија нема национален антагонизам и е возможно задружно работење од сите македонски народности врз културна почва.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Им рекоа дека ќе има голем бој и од него ние ќе ве спасиме во Албанија.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Сестра ми беше мала и го бакна, а потоа не сакаше повеќе да гледа мртовци!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
За него ние двете бевме и сме се на светот.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)