Уметничкото дело за него станува „прецизно сликарство“, оплеменето само со „убавината на рамнодушноста“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дишан знаеше дека, кога веќе не е можно да се напредува, динамичките контрадикции на креацијата му го препуштаат местото на задоволството, повторувањето.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Во оваа прилика би сакале да посочиме и на уште еден македонски уметник кој во сферата на ликовното творештво е некаков тип на "манирист", но и многу повеќе од тоа, што фино го покажува и изложбата "9 1/2" во МСУ, кадешто делата на Ацо Станковски (за него станува збор), со својата "моќ за комбинирање" и со големата сликарска вештина (толку нетипична за нашиве простори) оставија апсолутно супериорен впечаток.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Се сепна кога сфати дека сите околу него стануваат.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Церемонијата беше завршена.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Знаеше дека е најтешко да се изддржи тоа, што во тој глас можеше да се сети, безмалку да се види, како волкот ја отвора устата, како грчот во празниот стомак му ја исправа главата, оптегнувајќи му го гркленот до крајната возможна граница на еластичноста и како секој мускул на него станува потврд од дрво, сув и истенчен.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
За него станува поважно да се репрезентира како поп-икона отколку да работи како „бесмртен творец“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Наместо да е автор на ова дело, Турк станува дел од идентификациониот ланец во самото дело.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тој не зборува за имагинарната иднина.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тимоти Лири РАЗГОВОР СО ВИЛИЈАМ ГИБСОН ТЛ: Кога би можел да го ставиш Неуроромансер во една реченица, како би го опишал? ВГ: Она што за мене е најважно е дека во него станува збор за сегашноста.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тој е еден обид да излезам на крај со стравопочитувањето и теророт инспирирани во мене од светот во кој живееме.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)