Интензивноста на неговото страдање во него создава насладување.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Таа е свикната на овој мебел. Во овој салон е израсната, во него созреа, тука деноноќно вежбаше, дури и сега во него создава музика, додуша сѐ помалку своја, сѐ повеќе туѓа.