него (зам.) - плива (гл.)

Писателот плива во широката река, а заедно со него пливаат и ликовите за кои тој пишува.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
„Само до колена“, си вели и дотаму влегува.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
И зошто одненадеж, паф, се измазнува ко песја муцка ко опашката на Макс мачорот, душичка (врати ми го, те молам!); „Простете, не беше намерно“, вели езерото ми ги краде зборовите небаре расипало скапоцен предмет а јас, како ништо да не било скокам во него пливам, и нуркам, и го гушкам и повторно го сакам, свежо (макар што јас не знам што всушност значи да сакаш)!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)