него (зам.) - лежи (гл.)

На масата пред него лежеше телефонот што долго, долго не заѕвонил.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
На масичето пред него лежеше бокал со вода.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Покрај него лежеа расфрлени во неред четките и боите, безживотни и тажни, како искршено, немоќно оружје на војник постанат во бојот...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Говорлив е - зад него лежат три зајака со кожи меки како душа.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
До него лежи Стерјо Фотовичин, млад, неженет.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)