него (зам.) - буди (гл.)

Секој предмет во него будеше јато од спомени, кои го пленуваа целиот и го правеа среќен.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Живиот човек не е ништо поинаков од оние кучињата на научникот Павлов: познатите дразби во него будат импулси за акција, додека непознатите го збунуваат и го дезориентираат...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Приказната за дедо му беше нешто што кај него будеше посебни емоции. За жал починат, велеше, како да зборуваше за идол.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)