ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Зар ќе нѐ водат во машки логор, прашуваме.

Кај нѐ водат, господе, на кое губилиште?

И после секој ден, дваесет по дваесет, да нѐ водат на сослушување.

Нѐ водат во логорот, а околу нас сето војници и полицајци.

Ни отвори еден војник и нѐ води кон нужниците.

Така секој ден нѐ водат на станица и, секој ден, нѐ враќаат назад.

Се чу дека едни ќе нѐ водат на Сахалин, на ,Островот на смртта", поштивија.

а надвор веќе почнуваат да паѓаат снегулки, ветрот само ги врти во воздухот, ги пушта и ги втасува, одново ги завраќа назад, си игра шукшуле, што се вели, ги развева како цут од дрвја што се кубат, кој ќе пушти глас, ќе го наполни морето, ни викаат и бродот застанува, а ние молчиме ко глувци во дупка, ги слушаме само чекорите озгора, одат над нас небаре на глава да ни газат, и бродот одново тргна, сега можете и да пеете, ни велат, кај се пеело пикнат в дупка, си велиме, отсекаде бучи клокоти, и гледаме надвор, снегот си навева и се топи, се губи во водата, ако запреме во Костанца, ќе нѐ водат во Букурешт, си велиме и приѕираме во ширината што ни ја затвора снегот, и Костанца ја изминуваме, нѐ водат право за СССР, не ни заспала среќата на сите, вели Апостол Макаровски, сите со нечија среќа се шверцуваме, вели, ќе му украдеме уште некој ден на господ, и почнува некој студ да ни влегува низ процепите од бродот што се отвора однадвор.

„Некој забуцал вила во ребрата на моето воле. Лапајте, проклетници, и протегајте се крај оган.“

Борис Калпак гледаше во челникот со закана. „Игуменијата те благослови да нè водиш и да нѐ чуваш. Стори нешто.“

Книгата силно возбудува. И расплетот, со својата симболичност, нè води кон размислата за големите психополитички проблеми на Источна Европа.