РИСТАЌИ: (го турка назад — назад до миндерот и му стежнува на рамењата да седне).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Како што болеста сѐ повеќе му стежнува и го истоштува, така сѐ повеќе запаѓа во соништа што го измачуваат: шета на улиците на Виена; воздухот му носи опојни мириси на леандер, орхидеја, зумбул, рузмарин.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)