му (зам.) - препукне (гл.)

Татко му Аврам го стегаше срцето да не му препукне и издивнуваше: ”Ах, мора во животот некој црвец да те јаде...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Но, иако срцето ќе му препукнело, морал да го прикрие тоа, па дури и да изгледа весел.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Просто, му се раздроби и ќе му препукнеше до колку не праша: - Целиот бел север го испросанкав, многу видов и превидов, ама ваков панаѓур, волку убав свет, не сум видел ни насоне.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)