му (зам.) - потскокне (гл.)

Срцето му потскокна. Почна! помисли тој. Безредие!
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Срцето му потскокна. Го правела тоа десетици пати тој посака да биде стотици, илјадници пати.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Им беше оставен аманет, да прекопаат сè ако треба, кога се разболе таа, прекрасната бела невеста со влажни очи, што не научија никогаш да заспијат, со задача да бдеат деноноќно и да ги собираат под себе, на топло, малите ладни рачиња нивни и големите топли нозе негови, за да не му потскокнуваат од немир и од страв.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)