Како мислиш? Не може да му попушташ. Не може!
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ноќта е долга, одвај се истргува, одвај се одгрнува. Не му попушта лесно на денот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Затоа и персоналот при играњето му попушташе за да му ги прават миговите среќни.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Но стравот му попушта, кога шоферот го запира автобусот, и кога на вратата ги пречека еден водич и им вели: ”Добро дојдовте во Помпеја...“
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)