му (зам.) - подава (гл.)

Му подавам рака и пуштам глас, тивок зов од овој час назад, кон неговото одминато време.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
АНА: (му подава мало столе на Анѓелета). Повели вујче, седи.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
МАРА: (полни филџан со ракија и му подава). Повели, Панде, сега.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Имаше и денови кога ветерот ѝ го поткреваше фустанот откривајќи ѝ ги белините на ципите, или кога при разминување на тесното скеле ќе им се поджулнеа телата или кога ќе му подаваше цигли под него, а тој слободно ѝ ѕиркаше во нејзините гради низ широкиот отвор на фустанот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
— Море ми кај си, свети Јоване, шо те нема волку време? — го праша руса Миша и веќе му подава столче и му ја зема торбата од рамото, во која Толе ги донесе и за неа подароците како за Проќа во Ал-Шари.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Првиот чекор за наоѓање газда е да се здобиеш со неговите симпатии“ - пишува во прирачникот за склопување кучешко-човечки пријателства, илустрирајќи ја успешноста на советот со фотографија на кокетен пекинезер како целиот излигавен ѝ се потпикува на една средовечна дама, која со насмевка му подава копанче.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Гурбетчијата низ пенџере! Ти теквело?! (Му подава мунзи).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)