му (зам.) - оди (гл.)

Но од друга страна, имаше и оправдание за мојата нерешителност: воспитачот, професорот по филозофија, до која уште не бев стигнал, одеше важно, со крената руменолика глава, и јас - на кого тој досега одвај да погледнал - требаше одеднаш да му пристапам, да трчкам да го привтасам во ходникот, да го пречекувам како случајно на скали или, о боже мој!, да му одам нарочно за тоа в канцеларија.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Раката му оди в пазува, ја напипува сликата, таа е мазна под прстите и Соколе долго ја мазни, ја милува.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Како му оди на Петрета трговијата?“ - ги прашаа тие жените. „Сполај богу, сполај богу“.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сега свирката ќе му оди од срце, зашто тој се спремаше за неа како за маѓија.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
— Јас — рече — ќе му ода на чорбаџиата и ќе му го изложа планот ваш.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
До! ... до! до! Работите ич не му одат добро! ...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Погледот му одеше по искинатите алишта на Митрета; го мереше од глава до петици.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Над ситните бранови од седнати та принаведнати, се крева крупниот бран станати та исправени - импозантната екипа од главната маса се подготвува да си оди: режисерот го зафрлува фовистичкиот шал преку рамо, истегнувајќи си ја снагата во височина додека таа му оди во широчина; авторот си ги бара очилата по масата иако тие му висат на носот, не испуштајќи да е близу до режисерот како преведувач секогаш при рака; примадоната се огледува по сите маси, не толку за да им упати снисходливи насмевки колку тие да видат дека е уште ненадминлива; и најпосле примадонот (а како инаку да се нарече?), трипати женет и трипати разведен, но со црвен каранфил на реверот и готов на четврти пат кога веќе не била трета среќа, далдисан во главната ролја дотолку што си ја понесува недопиената чаша.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Немаше толку мерак за учење, колку мерак за играње; а не се знаеше дали некогаш нешто ќе му појде од рака, како што тогаш сѐ му одеше од нога.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
1. Макар што му одеа сите предмети освен математика и ја заврши матурата со одличен успех вклучително со примерно поведение, Миха не знаеше што ќе студира - се шлаеше по сокаци, на плажа, на корзо, скокајќи од една можност на друга, како бос по врели камења.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Грдан бара два таса перкија, рибарот го гледа напоречки, нешто не му оди по редот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На Мусли бег тоа му одеше во прилог, веруваше дека на тој начин меѓу чуфлигарите ќе се закоренат некој вид натпревари, па кон нив и нивните предлози пројави особена наклоност.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Гледав дека сите се потскиселивте, ама кому му одело на ум дека сум грешил. Проштевајте.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Зошто тој странец му рече дека жена му одела накај бензинската пумпа?
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
За да го правиш добро, можеби некој (геј или стрејт) ќе треба да ти покаже како се прави тоа, некој кому тоа веќе добро му оди и што ќе може да те иницира во тоа – покажувајќи ти, и тоа нагледно, како да го практикуваш и обучувајќи те ти самиот да правиш како што треба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Работата добро му одеше се ожени за пристојна девојка од солидно граѓанско семејство и со крепко здравје ја дочека седумдесетата.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Пријателот се изнасмеа кога го праша како му оди.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сонуваше: некој му го поткопува ѕидот од куќата откај патот и му става експлозив да го руши; истрчува Бандо со пушката надвор, вика по тие невидливи минери во мракот, пали фенер, ја бара дупката со експлозивот; никаква дупка и никаков експлозив нема, но го слуша фитилот кој шишти, кај што гори, му оди по шиштежот, го бара, никаков фитил не може да најде; врти околу куќата и го слуша ветерот што шумоли во сувите трски; легнува повторно да спие, но токму тогаш силна експлозија екнува и ја руши куќата; скокнува Бандо од постелата, стрчнува низ одајата, излегува надвор, но гледа никаква експлозија нема, никакво рушење на куќата; гледа езерото се нишка полека, мирно, гледа месечината прпелка во него како риба, превртувајќи се на мев; селото е глуво, заспано; само од далечина одвреме-навреме се слуша некој посилен пукот од фронтот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тогаш тој останува сиот со работата и таа тогаш мора да му оди.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Арсо не може да го поднесува ова тмурно лице. Му оди на нерви.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И за тоа виновникот е уште жив. Арсо одамна му оди по трагите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А мажот си е маж: ти бара да му ставиш, да му постелиш, да му одиш по бесот. Не те прашува дали можеш. Тој е секогаш поуморен од тебе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
САВЕТКА: По едно време и текна на Паре и и рече: „А мор, Антице, зарем ти мислиш за тоа ли иде Селман-ага со Арнаути, за ако не му одиш да те заколи!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ама јас не верувам оти може нешто да биде и не му одев.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Иде со Арнаути за, ако не му одиш да те дигнат на раце, да те потурчи, да те стави во харем... а не да те заколи“.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Секое утро при будење очите му одат на него.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Го носи истото капче од кучешка кожа, а имитирајќи ја газдарицата Хера, стави и елече од кучешка кожа, обу и чизми и внатре забоде камшик со кој плуска кога го дресира или кога сака да го смири, да му оди по волја.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Како што атмосферата стануваше сѐ повесела, газдата Вајс ја креваше чашата и му наздравуваше на персоналот, но поради слепилото, раката му одеше малку понастрана од масата.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Очите му одат и на огледалото над водарникот на кое се огледуваше порано при што забележуваше: како што ќе го оставеше лицето навечер во него, такво и наутро го наоѓаше: тажно, јадовно како да се фотографирало во него.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Ова му оди во прилог на оној дизајн во чијшто домен се сликовитоста и имагинацијата.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Му оделе зад петици цели два часа, право низ шумата, а потоа, кога стигнале во Ејмершам, и го предале на патролата“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но бидејќи тешко му одеше, излезот го бараше во вулканите: со нивна помош сакаше да го реши потфатот, зашто вулканите се тие што ја создале живата материја на земјата; тие ги имаат сите потребни неоргански состојци за тоа: амонијак, метан, водород, цијановодород, јаглендиоксид и други, од чии соединенија, под дејство на висока температура и со присуство на водена пареа, се создаваат органски молекули, се постигнува синтеза на аминокиселини, нуклеински киселини, белковини и други потребни молекули за создавање на жива материја.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И Мечето пишуваше по два три пати една иста вересија, која по неколку месеци ќе ја плаќа Брајан кога Петруш ќе си ги земе тевтерите и ќе му оди в село.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Од ден на ден губеше сили, место да му оди за напред. Очигледно, венееше, жолтееше и се сушеше.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Пуцето го „откупи" Младен Чкулот: да му оди 10 пати со маските во Прилеп по стока за дуќанот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ако сакаат ќе му ода, ќе му крста, ќе му венчам.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тито не му оди по ќеф на Сталина. Може да пукне! Војна може да има!
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Знае Гркот убаво да пее кога му оди, а уште потажно кога не му оди.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Онака усамен, тој не сакаше ништо повеќе освен да има некого од своите стари пријатели, па да му оди и да му изнакаже сѐ.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Па колку пати сум му одела по трага, што се вели, и под снег сум му ја барала трагата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На тоа дедо ми му одговори вака: - Едно рулче магарето на Петрета не го претоварува, а ако претка таму, Петре ќе знае да му го сврти умот да му оди таму каде што треба да му оди.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Веќе до мостот се насобравме едночудо луѓе, така што си се најдоа жени со жени и мажи со мажи, како кому му одеше муабетот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)