Мојот дом, вовлечен во безбедната оаза на имагинацијата, каде никакви земјотреси не можат да му наштетат.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Повесна и потресна е сликата од престојот на Христов на Балканот како дописник кога е толку блиску до неговото родно село Кономлади, на патот од Солун до Албанија со такси автомобил, кога гори од желба да се врати во селото и да го посети својот ”мошне сакан” татко; но носен од сознанието дека би можел да му наштети на својот родител од страна на грчката окупаторска власт, тој заминува со надрочени солзи во очите по патот преку границата.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Спомнатиот “Ди Информацион“ напишал: “Динамитниот атентат во Солун ќе се пресретне со еднодушна осуда во целиот културен свет и повеќе ќе му наштети отколку што ќе му користи на ослободувањето на Македонија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Го помина камениот мост со неговите четиринаесет свода и со двата гроба отстрана на неговите градители, и токму кога се загледа кон многуљудната врева кај Даут-пашиниот амам, пред него, пак поради некаква важна случајност, застана чуварот на мостот и му се загледа со лутина в лице, небаре Ибн Тајко имаше скриена намера нему, кој се грижи за мостот и за неговото одржување, на некој начин да му наштети.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Со ваквата формулација законодавецот остава несоодветно долга временска рамка во која работодавачот треба да ја изврши оваа своја обврска, кој поради својата игноранција или пак непрофесионалност може директно да му наштети на работникот, доколку тој во меѓувреме најде ново вработување и треба повторно да биде пријавен во задолжително социјално осигурување.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Според соопштението на Државната служба за унапредување на германската литература, овие изводи, кои би можеле да му наштетат на угледот на поштенските службенички, предизвикаа протест кај членовите на Државниот сојуз на германски службеници.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Мирабо (Mirabeau), говор во собранието 23. август 1789 ПРАВОТО ДА ТОЛЕРИРАШ Не доаѓам да прогласувам толеранција.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Но, да се прави сѐ што не може да му наштети на другиот е право што е очигледно и е веќе посветено.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Најнеограничената слобода на вероисповед е за мене толку свето право, што ми се чини дека зборот толеранција што тоа право го изразува, е на некој начин тирански, бидејќи постоењето на авторитетот што има моќ да толерира, ја загрозува слободата на мислење веќе само со тоа што толерира и исто така би можел да не толерира.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)