му (зам.) - крцка (гл.)

А гледам сѐ што треба има човекот: исправен е, џамаданот му крцка на плеќите, бечвите ги налеал со жили, со јачина.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Зошто ли воопшто се вика огнено оружје кога и металот на кушумите и цевката што се пофаќа за пушката подобро да се поднамести се подеднакво ладни како и подмрзнатиов снег што му крцка под нозете?
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Столчето му крцка и му игра...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сега треба, да го довршам смрдливиот гад!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Чу само душата како го моли нешто И коските како му крцкаат И имаше сила само да види Ѕвездите врз него – блиску, Марија – отаде ѕвездите...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Иако монтирани, рампите сѐ уште не беа подмачкани со масло и покривката од ситно дробен камен му крцкаше под стапалата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Губам рамнотежа, се нафрлам и јас... Не можам веќе да се спречам...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)