На Бина му испратија помош од Прилеп на чело со еден наредник и педесетина жандарми; уште толку доброволци од „српските" села од Азот и Поречијата, та го запашкаа Јована убаво.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Во врска со тоа, во врска со својот копнеж за световно образование, скришум од вујкото, му испрати писмо на братучедот Јосифа да прејде кај него на атинскиот универзитет и како него и тој да изучи за лекар.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Поради потребата од муниција и облека за партизаните Ламби решил да ја употреби партизанската линија со генерал Пеко Дапчевиќ, да му испрати порака и да го замоли да ја препрати до Бари преку најблиската бртанска мисија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Но постоеше жилетот; тие ќе му испратат жилет, ако можат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кралската влада му испрати изјава на Друштвото на народите во која наведуваше дека Комисијата за разграничување имала само обврска да ја потврди граничната линија на тој сектор утврдена со Лондонскиот протокол, но без право на било каква измена и модификација.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Таа му испрати насмевка преку огледалото, воопшто не помрднувајќи се.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
СИМКА: Не коси се, Костадине. Не мисли на лошо. Денес е празник, не чини лутина на срце да си ставиш...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
КОСТАДИН: Дури од Божиќ! Погача треба да му испратиш!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Нему син му Парамон му испраќа од Австралија пепелници и секакви лекови од кои срцето се подмладува.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Се уште се надеваше дека некој, не знаеше веќе кој, ќе му испрати однекаде водичка или апчиња за подмладување.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Во исто време Сарафов на Орце му ветил дека ќе му испрати и 1.000 кг. динамит.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Викнав првин од Солун еден Грк, кој ни посочи друг Грк од Деде-Агач и нему му испративме две буриња вистински лек против филоксера. Тие лесно минале преку царинарница.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Токму во тоа време (есента 1902) тој се наоѓал во странство и останал без пари, па го замолил Мечета телеграфски да му испрати 25 наполеони, ветувајќи дека парите ќе ги врати во двоен износ штом ќе се врати во Софија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ги гледаше неговите кревки увца и неговите очички, и оние четири тенки како чапарушки и растрперени ноженца, ја гледаше сета таа чудесија од кревкост и невиност, со нешто многу од тревките во себе и со секој миг сè посилно знаеше дека таа дива ноќ не можеше да биде во состојба ни да измисли друг повистински гостин, што би можела да му испрати за да го зарадува во неговата самота, од овој, што беше сега тука, во неговите нозе.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Слепиот Тимон им викаше на луѓето: „Работата гледајте си ја, луѓе: не одете по умот нивни, зашто ќе ви го однесат; и персискиот цар не видел аир од нив: за да им го олесни тешкиот живот на луѓето, побарал од царот на Индија да му испрати даровити музиканти што ќе го веселат народот.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
На крајот ѝ испраќа искрени поздрави и ја моли да му испрати своја фотографија.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Пред дваесетина дена, без било кој да знае, му испрати писмо на Хелвиг.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Се чувствувам како селски учител на кого му испраќаат инспектор од метрополата.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
На крајот Гелетин ги предаде на филаделфискиот уметнички музеј заедно со останатите слики од неговата прочуена колекција.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тој внимателно ги сортираше, ги означуваше по години, и одеше до таму што еден цртеж му испрати на Кандински 1935. година, а два на големиот колекционар на модерната уметност Албер Гелетин (Albert Galla- tin) 1938. година.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Со години веќе, тој има дадено постојана понуда дека секој што ќе му испрати по електронска пошта фотографија или автобиографски параграф напишан на рака и рачно адресирана коверта, за возврат ќе добие интерпретативен цртеж на сопствената џива.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)