му (зам.) - закачи (гл.)

Ѝ личеше на прасе, подготвено за печење, на кое решиле да му закачат кожен ремен околу вратот, за да го довлечкаат (најмрзливо, се подразбира) до најблиското дрво.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Та дури и на Сула му закачи „Суло ефенди".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тие, пак, го толкуваа плачот на С сосема поинаку: - Глеј го, се лигави зашто не успева да му закачи цицки на снешкото!
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Кришум на грб ќе му закачеа парче книга со некаков напис и ќе се смееја по него.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)