му (зам.) - донесе (гл.)

Фотографот му донел лудачка кошула за да ја облече за сликање.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Николас Сандерс, 57-годишниот автор на „Е е за Екстази“ и на штотуку отпечатеното продолжение „Екстази и денс културата“, ми кажува за фото сешнот што претходниот ден го имал за The Face.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Преку сликите во спомените... му донесов едно шише метакса од неговиот внук од еден од браќата (дедо Тане кој често доаѓаше во Скопје) кој сакал да го убие на граница кога како партизани верувале дека одат во својата татковина.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Еднаш, кога брат ми Спиро дојде во селото да му донесе упатства на Пандо Дуковски наврати и дома да си ја види фамилијата.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Осумдесет и некоја за Велигден Грците ги отворија границите за Егејците.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тоа е ултимативна играчка.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Верувам дека на Западното искуство ќе му донесе, ќе му врати нешто што загубивме, заборавивме.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Мими шири раце: - Што да му донесам, мила, што?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Но попусто отидоа сите тие негови следења и тој требаше да заклучи дека нема ништо да му донесе случајот, ами треба да се дејствува смислено.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Но сетувајќи дека постарата сестра ја стрелнува само со крајче од окото, придава: - Си можела сепак, Мими, да му донесеш некоја играчка, барем од две илјади динари.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Детето молчи, но мајка му спомага: - Мими, да си се сетела да му донесеш нешто, - вели таа божем благо прекорно, но испаѓа тврдо и смислувано.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„А бре, другари, кучкари сме, нема збор...“ „Беа наши“, рече Влатко.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Сега веднаш ќе му донесам, а од утре ќе се редиме“ реков.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Сите им носевме храна.“ „Леле, ама сме ќутуци! Не му донесовме да јаде. И вода не пиело.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Откога разбра за народната кујна, Санде одвреме навреме ќе го јавнеше стариот велосипед и ќе скокнеше дотаму, да му донесе барем на синот нешто чорбесто.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Еден ден Бојан му донесе на деда си две-три цветчиња.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Борбата со јуракот му донесе засилено чувство на глад.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Иако за Бојан таа ненадејна појава значеше извесна разонода, мало пополнување на времето, криковите му донесоа и еден сосем одреден неспокој.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Дрогата на Хаксли не му донесе ништо значајно ново, но го интензивираше неговото доживување на светлото и ги осветли поранешните религиски и филозофски верувања.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Неговата прва изложба, во 1951 година во галеријата Лео-Матис му донесе парични средства, кои тој ги искористи за патување во Тола, на брегот на Карпиското Море.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Јас... - Митко сакаше да рече дека е гладен и нека татко му му купи нешто и брзо му донесе, но гласот од слушалката не му даде да доврши. - Што? - Што?
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Му донесе зајаче дури од планината, а ѕвездата еве ја каде е, на ридот, веднаш преку реката.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Бараше од мене арамија да бидам, разбојник, крадец, затоа што се плашеше дека Филозофот е викнат кај нас за да го растолкува записот од одајата, и не сакаше ливчињата на таткото негов, од чија плот и семе беше роден, во туѓи раце да паднат и слава на друг да му донесат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Филозофот го зеде прстенот, побара да му се даде уште некое слово сочинето со истото писмо, на книга напишано; и му донесоа, книга од глина, донесена со прстенот заедно од ини пространства, од краевите на земјата, од непознати родови.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Мегалон, затворен во својот прекрасен дворец, од утро до вечер сметаше и пресметнуваше колку пари ќе му донесат неговите житни полиња, неговите маслинарници, неговите бродови.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Уште понепристапна стана широчината отколку во времето на Баждар кога кај багремите се преслија сложните Црни браќа - пет беспризорни момчиња, секој поинаков од другиот и секој сличен со другиот во брзото барање на најкус и најсигурен пат да го постигне она што го сака, она што ќе му донесе залак.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Не ми беше познато како ја пренесол тој мојата прикаска но разбрав дека шегата му го намалила угледот во семејството и му донесла и модрица под ребрата.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Келнерот му донесе ракија, а тој ја испи и нарача уште една.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Дојде, милиот, лекови да му донеси на татко му.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Беше облечен војнички и ми рече бргу да му донесам од дома алишта. Истрчав и му донесов.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Лошо разбраните народни идеали само ги зголемуваат народните несреќи, без да му донесат полза на народот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Еве некои од нив: Американскиот рапер, Џеј-Зи, не знаел како на Нигеријците за време на својот концерт да им ги обере бостаните, па на организаторите на концертот им побарал да му донесат лубеници со форма на градите на неговата љубена Бијонсе.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Тогаш не е вистина дека си ти.“ „Што дека сум јас?“ „Ти не си оној што го уби Осиповото воле. И не му го грабна залакот на старецот Неделко Шијак.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Тој тоа ти го кажал утрово за да си ја олесни душата или да те смекне и побарал да му донесеш леб. Добро, тоа го знам и без тебе.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ако го сторев тоа, сега не ќе бев гладен.“ Му понудив да му донесам леб.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ти тоа го знаеш?“ „... се борел во четите на књазот Карпош, потоа сам.“ „Добро“, се согласи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во едно чинивче - од коешто јадат кукли - му донесе трошчиња леб, го канеше да јаде, а потем седна до кутијата и внимателно го следеше секое негово движење.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Но има и случаи кога зборот е употребен за цели кои не губат од својата вредност заради тоа што се случило некому да му донесат профит.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Наоѓаше нешто заедничко во таа нивна желба и со сета душа се радуваше што овој ден му донесе една таква целовита средба.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Језекил го повика малтерџијата да му донесе бетон, беше сам на таа височина, ѕидарите крај него беа ги зарамниле своите редови.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Дури сега мршарот се одзва со она свое тивко, цвичливо скимтење, беспомошно и исто онака, божем сакаше да му рече дека тој не е во состојба да му донесе ниеден од нив.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Денот не можеше да му донесе ништо друго. Ја чекаше ноќта.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сега следуваше да му донесат и нему.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Глигор му нарача на прислужникот да му донесе урми.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Од пусти срам, и од страв да не му донесе кавга на Максима, молчи и си ја голта лутината.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Утрешна Света недела, нејзе ѝ се молам потковичаните, таа да му донесе оздравување на Лазора, олеснување на неговите и на сите други и несреќа на душманите кои го ранија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Минатата сабота, зараното (Максим и Костадин Дамчески од страв од незгоди не ги поведоа одвечер) главите на сојовите стигнаа во Прилеп, на ан кај Богатиновци: така си мислеа, расправијата помеѓу Хаџи Ташку и Лазора таму стана, па и измирувањето меѓу нив таму да стане.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Види го ти мечаров! Бабичката му донесла зелник, тој стои како смрнат ќутук.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Сета улица знаеше дека татко му на Цанета, кларот Дојчин, по вторпат се ожени за една вдовица од периферијата Крњево и таа му донесе со она малку покуќнина и половина дузина деца, меѓу кои и Ганка.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Секогаш кога решаваше судоку, гледаше фудбал на телевизија или читаше весник, го мачеше мислата дека им се придружил на многуте кои немаат ништо против владеењето на режимот и дека ја направил вистинската работа, вистинскиот потег кој му донесе некаква иднина на неговиот син.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Второ и најважно не беше сигурен дека Александра нема информацијата за неговото прво наркоманско искуство да ја смести во некое негово неофицијално CV, кое што подоцна може да му донесе навистина среќни моменти во неговиот млад живот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Мајка ми му донесе на осамениот гостин кафе и тутун и тој си завитка цигара, шмркаше и пушеше, а потоа, на крајот, тажно воздивнувајќи, рече: „Мојот бел коњ што ми го украдоа минатиот месец, сè уште го нема.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На првиот ден на ерменскиот Божиќ во неголомото живеалиште на Микелајн дојде твојот сонародник господинот Жорж Лоран и му донесе на стариот подарок, на прв поглед обично растение во син порцелански сад.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Неа подолго време ја немаше да му донесе малтер.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Јасно беше дека таа каса е плод на генијален самоук но, сеедно, можеше да му донесе на Мануша непознати маки иако тој со години мрзоволно се влечкаше по зафрлени браварски работилници.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Таа крв ја разбуди црната крв на исплашените соседи по третпат за да заклучат - ЛУД Е И НИКОМУ ДОСЕГА НЕ МУ ДОНЕЛ ДОБРО...
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Јас никому не сум му донел добро досега.“ Се заврте и појде со наведната глава, ја остави со солзи во очите и сигурен дека поаѓа на долга пловидба, иди, девојко, вљубените не се никогаш себични. Тие се само жртви.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
А во ноќта, пијан и зол, удираше по вратите на станарите од Нојовиот ковчег, се кикотеше и липаше, беше страв и ревење за судбината на некаков коњ (Слушате ли, бројки: тој коњ сум јас!) за некаков кловн што умирал секој ден (И тој кловн сум јас!), за Јана (Мајко божја, зол е твојот син Исус!), за се, за се, и се колнеше дека никому не му донел добро - се до својот кошмарен и немирен сон простувајќи се од својата будност со закана дека ќе го дигне во воздух Нојовиот ковчег.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
На неа остана да му донесе смисла на новото вознемирувачко секојдневие.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Тој беше новиот трагичен херој во недрата на Картагина кој влегуваше во историјата, различно од Хабиб Бургиба, но обајцата имаа иста цел - да му донесат слобода на својот народ...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XVIII Судбината сакаше во мојата сложена дипломатска мисија да се најдам во Картагина во времето кога владетелската арена принудно ја напушташе стариот Хабиб Бургиба, верувајќи до последниот ден оти е непобедливиот Југурта, а овде го продолжуваше своето владеење со својата далечна Палестина - Јасер Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тогаш отидов во село Бошава и му донесов цело кило тутун на татко ми, па оттогаш веќе не се боревме.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Никогаш тој не би му поверувал на овој ибн Пајко, па дури и ваков сребрен ибрик во биљурно коритце да му донесеше, како и сега нему.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Го оставив леѓенот и му донесов едно шише од фрижидерот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Болеста е, се чинеше, лесна, ќе му мине како порано, но тој еден ден кога Мил му донесе во одајата чај, му рече: - Не треба повеќе синко... Јас си одам...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кога бунилиот му помина, и кога татко му не доаѓаше веќе, при секое отворање и затворање на врата за да влезе мајка му внатре да му донесе нешто, тој се поткреваше од креветот причинувајќи му се дека татко му влегува.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кашлицата го зафати и Илко и му донесе студ в коски, му донесе треска; се тресеше штракајќи со забите; се покриваше со дебели веленца, се собираше в клупче, но никако да се затопли.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Тој ќе му донесе светско признание и слава.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
За секого везирот докладуваше: – Граф Никола Црепковиќ, пратеник на KB кралица Изабела од Ердељ – го претстави везирот Изабелиниот пратеник кој му донесе непријатен глас дека нејзиниот намесник фратар Георги се спогодува со крал Фердинанд да се отцепи Ердељ од султановата држава и да се присоедини кон Фердинандовата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Му донесе дедот Петко осум стотини парчиња „мувлосани", да ја прошири Мице трговијата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Под душемето на чардакот имаше едно скришно место во кое ги криеше книгите кои можеа да бидат забранет и да му донесат несреќа на семејството.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Го испи шишето и му го подаде да му донесе другпат.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Му донесе калуѓерот стомна со вода и му тури во устата; врзаниот се напи и малку се успокои.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Се надеваше дека утредента, кога се очекуваше да заврши јагулската конференција, ќе можеше да му донесе поволни вести.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Како што рекол и така направил, се потурчил... На новиот Турчин сите му донесле дарови... кој фес, кој појас, кој ова, кој она и убаво го дарувале.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Многу да ги поздравиш Горјана и Огнена и да им речеш: „Чичко Тале ми го закрпи самарчето и ми рече пак да му донесам дрва.“
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ако е по твоја воља, покажи ми што можам да сторам да му донесам мир.”
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во најлош случај, таа од галеријата со другите ќе замине на вечера, а тој ќе нарача да му донесат нешто лесно во собата.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во шест часот мајка му донесе супа. Не ја ни допре.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Потоа девојката заминува во град и станува проститутка: поминува сито и решето и најпосле се враќа на својата стара работа, и секој пат кога ќе види како заминува шампањот, знае: „Па, овој шампањ некому ќе му донесе многу неволји”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
На излез од хотелот тие го грабнуваат и подоцна, на сослушувањето во осамената вила од него бараат да им раскаже сè за својата шпионска дејност - Торнхил, се разбира, ништо не знае, што во натамошниот тек на филмот му донесува бројни проблеми...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Дури и оние неколкумина што првиот ден немаа, нашле некаде пари и му донесоа на деда Бошка.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И стрико му му донел балон. О, син балон! Уште поубав од жолтиот што му пукна.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Вечерта дојдоа гости и му донесоа на Зоки ќесе карамели.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
И Зоки трчаше по собата, го дуваше балонот, пак го испушташе воздухот и пак ја врзуваше грлушката толку занесено, само за да му покаже на стрико си дека ете, тој и без неговиот подарок убаво си поминува и дека нималку не му е криво што ништо не му донел. Ако, нека види!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
На другата свршеница ѝ видел жолто во увото.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Две свршеници оставил. Првата му донесла в кафе мува, паднала во филџанот, а не видела.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Свика да му донесат кафе, ракија и сè што сака.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ги редеше цвеќињата во чаша со вода и го молеше Висара да не ги фрла кога ќе овенат, тука да ги чува додека не му донесе свежи; овенатите цвеќиња ги завиткуваше во шамиче и ги редеше в џеб.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Само повремено го прекинуваа за да му донесат јадење.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
А жената не може да трае, прати своего љубовника скоро да му донесе главата.
„Избор“ од Јоаким Крчовски (1814)
Во петок имаме тест. Денес на професорот му донесов домашна работа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Фимка се распраша и му донесе запалена цигара.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ова патување требаше да му донесе позитивна оценка од Централата и со тоа сигурно унапредување во кариерата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Меѓувремено го обзеде едно чувство на радост што просто му го обзеде целото тело, наспано, одморено, желно да го прифати дневниот живот со сè што тој ќе му донесе.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Нешто подоцна тој ја замоли Петра да му донесе уште една мастика со „некоја маслинка“ за мезе и им се радуваше на неколкуте чаши вино што ќе ги испие со реш печена кременадла каква што ќе ја порача.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
колку патрони чеиз му донесе на Горачинов, ми велат, да имавме ракија, вели Горачинов, ќе ве викневме на блага ракија, и ќе фрлавме пушки, вели, свртете на друго, вели Ристо Коларов, здравувајте нѐ в образ, бацете ни рака, вели, не го погоди моментот, вели Горачинов, историскиот момент, ова не е свадба, туку свадбено патување, вели, дури си млад сѐ можеш да кажеш, што се вели, сѐ ти се може и сѐ ти прилега, и јас гледам како се стемнува и како цело небо ни слегло во морето, сосе ѕвезди и сосе месечина и си мислам дека сме тргнале по небото, сме се закренале на некоја пловидба меѓу ѕвездите, целата сум зашумолена и пренесена некаде, некоја голема умора ми се обесила на клепките, ми натежнала во коските, нешто гледам, а повеќе не гледам, како до половина да сум заспана, завлезена во сонот;
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дури и да се организира и да се крене масовно востание, тоа, според нив, ќе му донело само несреќа на измаченото население, но не и слобода.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Мегалон, затворен во својот прекрасен дворец, од утро до вечер сметаше и пресметнуваше колку пари ќе му донесат неговите житни полиња, неговите маслинарници, неговите бродови.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)